കാറ്റുവന്നിന്നെന്‍റെ വാതിലില്‍ മുട്ടുന്നു
വാതില്‍പ്പിടിയില്‍ പിടിച്ചുവലിക്കുന്നു
ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നെന്നുമമ്പരപ്പോടേ
ഗദ്ഗദമോലുമെന്‍ നൊമ്പരപ്പാടിനാല്‍
മരുഭൂമിയാണ്, മരുഭൂമി ചുറ്റിലും..
മാനുഷ്യരില്ലാ മനമൊന്നു കാണുവാന്‍
വന്നിതീദിക്കിലോരുപാടുകാലമായ്
എന്നൊരുവിടുതലീ പത്മവ്യൂഹത്തില്‍?
ഞാനൊന്നുനോക്കിയെന്‍ചുറ്റിലും മെല്ലവേ
കണ്ടു, നാട്ടിലെന്‍-ഉത്തമ തോഴരേ..
കൊണ്ടു പഴിച്ചീടാനവരൊക്കെയുണ്ടിന്നു
മെന്നുമെന്നെയങ്ങ് ഭോഷനാക്കീടുവാൻ
ഏണ്ണപ്പണത്തിന്‍റെ വമ്പ് പറഞ്ഞു നീ
അന്നങ്ങു ഞങ്ങളെ വിട്ടുപിരിഞ്ഞതും
പിന്നെ കണ്ടപ്പോളത്തറ് തന്നതു-
ഇന്നെന്തേ നിങ്ങളെന്‍ഫോണെടുക്കാത്തത്?
എന്തെന്തുചെയ്തുഞാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്കുമോശമായ്
ആയകാലത്തങ്ങദ്ധ്വാന പാതയില്‍,
സര്‍വ്വം സഹിച്ചങ്ങ് ജീവിച്ചിടുന്നതോ?
ഇനിയൊരു സുഖവുമില്ലെന്നെനിക്കറിവൂഞാന്‍
ജിവിതപന്ഥാവില്‍ സ്വപ്നങ്ങള്‍മാത്രവും.
നന്നായി ജീവിക്കൂ..യെന്‍പ്രിയ സോദരേ
പെറ്റിട്ട നാടിന്‍റെ സുന്ദര രൂപമായ്‌...
കാറ്റുവന്നിന്നെന്‍റെ വാതിലില്‍ മുട്ടുന്നു
വാതില്‍പ്പിടിയില്‍ പിടിച്ചുവലിക്കുന്നു.
ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നെന്നുമമ്പരപ്പോടേ
ഗദ്ഗദമോലുമെന്‍ നൊമ്പരപ്പാടിനാല്‍.
- ജോയ് ഗുരുവായൂര്‍
No comments:
Post a Comment